ILSIEN SELVAGG KTIEB - HELEN BORG

In-natura minn dejjem kienet mahbuba tal-poeta: tkellmu bil-hdura li terga’ thaddar fir-rebbiegha, bil-krib tal-bahar f’maltempata u b’xi ghanja t’ghasfur, ruzinjol jew tal-bejta. U l-poeta dejjem habb lin-natura lura bi kliemu.

Il-vuci poetika ta’ Jasmine Bajada, fl-ewwel gabra tal-poeziji taghha ilsien selvagg, tghaqqad l-uman man-natura billi tesprimi l-protesta f’forma ta’ mhabba: l-imhabba lejn il-fjurdulis selvagg, l-imhabba lejn ir-ramel tal-Qbajjar li gheb, u fuq kollox, l-imhabba lejn l-Iehor f’kull inflezzjoni tieghu.

Id-debutt ta’ Bajada huwa l-arti bhala lingwa li tghaqqad id-distakk sterili bejn l-umanità u n-natura. F’ilsien selvagg, l-umanità hija n-natura, in-natura umanità. Din hija gabra ta’ poeziji dwar xi tfisser li tkun bniedem, tibza’ ghall-Iehor, ghall-art, ghall-bahar … u tibza’ ghall-imhabba li tista’ tisparixxi jekk ma ssalvahiex imqar f’poezija.

Poezija li ddawwarlek harstek — hemm aktar x’tara u dinja shiha xi thobb.